მუხრან ემუხვარი წარმატებული ქართველი ბიზნესმენია. მთავრობასა და საეკლესიო იერარქებთან დაახლოებული, ქორწილებისა და ქელეხების სანუკვარი სტუმარი, ბიზნესასოციაციების უჩინარი წევრი...
რა დასამალია, ეს თემა პოპულარობით არ სარგებლობდა არც უცხოელებში (ამ ეტაპზე მიზეზი მნიშვნელოვანი არ არის, ფაქტია, ასე იყო) და არც – პარტიის ძველ თუ ახალ „ელიტაში“.
ოპოზიციის ბოლო ნაკადის პარლამენტში შესვლის შემდეგ, რომელიც დროში გაწელილ ბანალურ მასკარადად იქცა მოსალოდნელზე სევდიანი ფინალით, ტელევიზიებმა ყურადღება საპარლამენტო ბატალიებზე გადაიტანეს.
ერთ-ერთი უმძიმესი ბრალდება, რომელსაც საქართველოს ვაი-კეთილისმყოფელნი უყენებდნენ საქართველოს პირველ პრეზიდენტს, არის ნაციონალიზმი და ქვეყანაში ეთნოკონფლიქტების გაღვივება...
ქართულად კითხვა რომ შეგეძლოთ, ნახავდით, რომ კრიზისი არათუ დაძლეული, არამედ პიკზეაო – მიუწერეს მისივე სიტყვებით „ფიზიკურად ძალაგამოცლილ“ ევროკავშირის ელჩს ტვიტზე...
ამბობენ, კაცი ვიზუალური არსებააო. მაგრამ 1989 წლის 9 აპრილი უფრო ხმით აღიბეჭდა ჩემს მეხსიერებაში, ვიდრე იმიჯებით. პირველ ყოვლისა, ეს ხმა უსინათლოთა ანსამბლის მიერ...
